Geschiedenis

Het ontstaan

Dertig jaar na de sluiting van de Limburgse mijnen opende het Mijnmuseum in 2005 eindelijk haar deuren. Het museum staat op het terrein van de voormalige mijn Oranje-Nassau I Heerlen. In hetzelfde jaar werd een collectie van een voormalige mijnwerker aangekocht. Deze collectie vormde de basis van de voorwerpen in het huidige museum.

Ruimte

De expositie

Sinds 2005 is de tentoonstelling van het Mijnmuseum enorm gegroeid door allerlei particuliere donaties. De tentoonstelling omvat een rijke selectie van unieke en authentieke voorwerpen uit het mijnverleden. Op de eerste verdieping van het museum tref je verschillende soorten materialen en foto's, waaronder ondergrondse en bovengrondse foto’s en luchtfoto's van de mijnen aan. Op de tweede en derde verdieping omvat de collectie objecten van het museum: gereedschappen, veiligheids- en gezondheidsuitrusting, lampen, modellen van de mijn, kleding en trofeeën. De verbeeldingskracht en eigen interpretaties van de bezoekers wordt hier gestimuleerd door de verschillende objecten: de uitrusting van een mijnwerker, de inrichting van het badlokaal, de dagelijkse routine en het verhaal van de mijnwerkers ondergronds.

Bijzondere gebeurtenis

Jaar van de Mijnen

Sinds de sluiting van de kolenmijnen in 1974 werd er door de lokale bevolking zelden over 'kolenmijnen' gesproken. Veertig jaar later kwamen de verhalen over kolenmijnen aan de oppervlakte. “In 2015 werden mijnen ineens een veelbesproken onderwerp”, zegt Simone Claessens, de huidige conservator van het Mijnmuseum. In datzelfde jaar vierden de stad Heerlen en andere gemeenten in de provincie Limburg het jaar van De Mijnen; niet alleen ter nagedachtenis aan de moeilijke tijden die volgden op de sluiting van de mijnen, maar ook aan de vooruitgang die sindsdien is geboekt. Het Mijnmuseum nam de verantwoordelijkheid op zich om het mijnverleden levend te houden door de buurtbewoners te stimuleren hun eigen verhalen te delen. Het resultaat was dat de mensen in de provincie geleidelijk meer betrokken raakten en trots hun ervaringen, persoonlijke verhalen en kennis van de mijnbouw met het publiek konden delen.

Digitale collectie

Het project

In 2020 werkte het Mijnmuseum samen aan een academisch project met het programma MA Digital Cultures van de Universiteit Maastricht. Het project richtte zich op het maken van 3D-modellen en de bijbehorende verhalen over authenticiteit, transparantie, uitstraling en herstel. Een breed scala aan mijnbouwobjecten, zoals gereedschappen, lampen, veiligheidsuitrusting en beelden, werd in 3D gedigitaliseerd. Verschillende andere hulpmiddelen (zoals video, geluid, beeld en tekst) vertellen de verhalen van de Nederlandse mijnen. Bovendien dragen deze hulpmiddelen bij tot het algemene verhaal dat op de website wordt weergegeven.